ΑΝΑΦΟΡΑ σε δύο έργα-σταθμούς στην Τέχνη του Γρηγόρη Χρηστίδη

Πολυταλαντούχος, γεννημένος καλλιτέχνης ο δημιουργός των παραπάνω έργων. Σάρκα, ψυχή και πνεύμα του Ελληνισμού της «Καθ’ ημάς Ανατολής» αφού προέρχεται από γονείς πρόσφυγες από τα ιερά και ένδοξα μέρη της Ιωνίας της Μικράς Ασίας, δεν άργησε ν’ αποδείξει το ταλέντο του στη μουσική, στο τραγούδι, στο θέατρο, στη δημοσιογραφία και στην ποίηση.Οι δυσκολίες της προσφυγιάς των γονιών του του στέρησαν πολλά. Η κληρονομιά της καταγωγής του και η θεά Τύχη του χάρισαν όλα: ομορφιά, πείσμα, εργατικότητα, έμπνευση. Ο Γρηγόρης τ’ αξιοποίησε μ’ επιμονή και τους καρπούς των δημιουργιών του πρόσφερε με αγάπη στους συνανθρώπους του.
Ανήσυχο παιδί, με ολόχαρα μάτια που αναζητούσαν απαντήσεις και λύσεις στα δύσκολα προβλήματα της ζωής. Τα όρια της σχολικής μάθησης δεν κάλυπταν τους ορίζοντες της φαντασίας του και τις αγωνίες της αλλαγής των δύσκολων εκείνων καιρών τόσο στη γενέτειρά του πόλη την Καβάλα, όσο και σ’ όλη την Ελλάδα, γι’ αυτό εξέταζε μ’ ένα δικό του, προσωπικό τρόπο, τα γεγονότα και τις συμπεριφορές των ανθρώπων.
Ο διωγμός των γονιών του από την Ανατολή, η βουλγαρική κατοχή, ο αδελφοκτόνος Εμφύλιος Πόλεμος, η εκμετάλλευση των καπνεργατών της πόλης, οι φανατισμοί και τα μίση πλήγωναν την ευαίσθητη καλλιτεχνική ψυχή του, και άθελά του, εντελώς αυθόρμητα, ο νους του συνέθετε στίχους και η γλώσσα του απήγγελνε τα λόγια με βαθιά πίκρα καθώς διαπίστωνε πως η σκλαβιά έπαιρνε νέες μορφές και οι ξεσηκωμοί των αδικημένων δεν εύρισκαν απήχηση.
Νοσταλγίες ταξιδιού σε καλλίτερους κόσμους, άφιξη νέων ιδεών και νέων ευκαιριών για ν’ αλλάξει το μέλλον, αναβλύζουν μέσα από τους στίχους του.
Πονεί κυρίως τους νέους γι’ αυτά τα σύγχρονα αδιέξοδα του μέλλοντός τους που άφρονες πολιτικοί προκάλεσαν και τους συμβουλεύει:
«Σίγουρος να είσαι νέε μου,
το λάθος μια αν κάνεις,
όλου του κόσμου τα καλά,
σε μια στιγμή τα χάνεις».
Και προς τους γονείς:
«Φάνηκε! Ότι είχα άγνοια,
Το πώς να μεγαλώσω,
Τα δυο γλυκά παιδάκια μου,
Με αρχές να τα πληρώσω».
Υπήρχαν και υπάρχουν πολλοί ποιητές, μερικοί παραμένουν ξεχωριστοί, πάντα όμως κάποιο θείο ηφαίστειο μιας ανήσυχης καρδιάς, όπως του Γρηγόρη  Χρηστίδη, θα βρει νέους τρόπους που θα θαμπώνουν και θα ξυπνούν περίεργους κόσμους στις ψυχές των ανθρώπων. Για τους πολιτικούς:
«Στην έπαρσή τους τέλειοι,
Φουσκώνουνε το στήθος,
Ψεύτες εις την πορεία τους,
Και ποταποί στο ήθος»
Οι περισσότεροι άνθρωποι παραμένουν βουβοί, μη μπορώντας να εξηγήσουν τη συνομιλία τους με τη φύση, τα όνειρα και τα προβλήματά τους. Ο ποιητής Χρηστίδης βλέπει μέσα στη νύχτα της πλάνης, τη μυστική ακτινοβολία της αλήθειας και προσπαθεί με στίχους να μας τη μεταλαμπαδεύσει:
«Απόψε είδα όραμα!
Είχα μεγάλο ποίμνιο,
Δέκα εκατομμύρια πρόβατα,
Σε βοσκοτόπι ήρεμο»
Ο ποιητής μας οραματίζεται να ξυπνήσουν επιτέλους οι σιωπηλοί και να ξεσηκωθούν. Ξέρει πως ο δρόμος για υψηλά ιδεώδη είναι πολύ ανηφορικός. Την ανάβαση λίγοι επιχειρούν, συχνά μάλιστα συναντούν, σε κάθε σκαλοπάτι της ανάβασης, το πλήθος να μην καταλαβαίνει το κίνητρο του αγωνιστή. Ο Γρηγόρης αγωνίζεται για να καυτηριάσει τα δεινά της άγνοιας, του εγωισμού, της μισαλλοδοξίας, στο στενό περιβάλλον της Ελλάδας. Είναι ένα φως, ένας πολύτιμος σύντροφος προς το δρόμο του Ωραίου, του Καλού και του Αληθινού.
Κάθε στίχος του και μια ιστορία, αλλά και κάθε νότα του, όπως αυτές της «ΛΑΪΚΗΣ ΟΠΕΡΕΤΑΣ», συνιστά μια αρμονία ενωμένη με πραγματικούς ανθρώπους, τόπους και γεγονότα.
Στόχος και αγωνία του: ν’ αφυπνίσει, να φωτίσει, να φέρει αληθινά μηνύματα.
Παίζει πολλά μουσικά όργανα, ξεφαντώνει τραγουδώντας συνθέσεις άλλων ή μελοποιήσεις δικές του από στίχους άλλων καταξιωμένων ποιητών όπως του Αντρίκου Βέττα.
Από εντεκάχρονο παιδί από το πάλκο ή μέσα από το γυαλί της τηλεόρασης, η ευγενής και ωραία μορφή του χαρίζει στον κόσμο ποιότητα τέχνης και ήθος ανώτερο.
Ασυμβίβαστος με την υποκρισία, ριψοκίνδυνος όταν κατακρίνει και περιφρονεί νόμους τους οποίους άδικοι και φαύλοι κυβερνώντες θέτουν. Με το παράδειγμά του καλεί όσους από άγνοια ή φόβο διστάζουν, ν’ ανοίξουν τα μάτια τους και να τολμήσουν σεβασμό:
«Η κατάλυση του Συντάγματος,
Δεν είναι μόνο η δικτατορία,
Είναι και όταν σε αρπάζουνε,
Τα οικονομικά με βία»
Θέλει να γίνεται υπερασπιστής των αδυνάτων γιατί πόνεσε πολύ και ο ίδιος στη ζωή του!
Είναι γεγονός ότι η καθημερινότητα της βιοπάλης εμποδίζει τους ανθρώπους να γνωρίσουν το μυστικό ουρανό του πνεύματος. Ευτυχώς η φύση πάντα προνοεί να εμφανίζονται πάνω στη σκηνή της ζωής ποιητές μουσικοί, καλλιτέχνες, οι οποίοι σηκώνουν ψηλά τις σφαίρες των ονείρων και των ιδανικών.
Βαριές ριπές οι στίχοι του Γρηγόρη Χρηστίδη, χτυπούν τις καρδιές και τις συνειδήσεις μας, γιατί δε μας θέλει απαθείς, σκυφτούς δούλους.
Το πνεύμα της Αλήθειας και της Ελευθερίας ήταν και είναι ανέκαθεν, τα στηρίγματα της κοινωνίας. Χωρίς αυτά ποτέ δε θα υπάρχει Ειρήνη, Ευτυχία, Ανθρωπιά.
Αυτά τα ιδανικά υπηρετεί ο Γρηγόρης με λόγο, με ποίηση, με τραγούδι. Κριτήριο της δράσης του είναι οι ηθικές αξίες και η αληθινή δικαιοσύνη.
Η τέχνη πλέον δε θέλει στολίδια. Πρέπει να είναι λιτή και να έχει πλούτο περιεχομένου. Αυτά είναι και τα κύρια γνωρίσματα του συμπατριώτη μας ποιητή και καλλιτέχνη.
Σχίζει τα πέπλα της υποκρισίας. Καυτηριάζει τον εξασθενημένο πατριωτισμό της λεγόμενης «Αστικής Τάξης» κι επιδιώκει την αναγκαία αναγέννηση, καλώντας μας να τηρήσουμε την επιβαλλόμενη ενεργητική στάση:
«Κάθεσαι και ανέχεσαι,
Τον κάθε καραγκιόζη

Να σε φορτώνει με ψευτιές,
Εις τη ζωή σου όλη»
Για πολλά χρόνια, με τη μουσική και το τραγούδι, ο Γρηγόρης Χρηστίδης εκφραζόταν με καθορισμένες αναλογίες στον κόσμο των ήχων, όπως κάνει και με το CD του «Σένα τα λέω πεθερά για να τ’ ακούει η νύφη», αλλά και μ’ ένα νεώτερό του «Απλοί Επισκέπτες», όμως τώρα, ως ποιητής έχει όργανο τη γλώσσα, η οποία στοχεύει κατευθείαν τη ψυχή. Δε διακωμωδεί απλώς τα «νυν έχοντα» αλλά επεκτείνεται και στα «όσα πρέπει να γίνουν»:
«Αγώνα δώσε με πυγμή,
Χτύπησε την φατρία,
Με όση δύναμη μπορείς!
Μην ξαναπιάσει τα ινία»
Με τη μελοποίηση των στίχων του Αντρίκου Βέττα μας αποδεικνύει ότι αγαπά με πάθος την αγαπημένη γη του νομού Καβάλας και μας γυρνά τη σκέψη σε παλιούς ρομαντικούς καιρούς και ανθρώπους και αφήνει σε μας μέτρα σύγκρισης με το σήμερα.
Εκτός από την παραπάνω άποψή μου για τα έργα του Γρηγόρη Χρηστίδη, και την αναγνωρισιμότητα της έντονης προσωπικότητάς του, θα ήθελα κλείνοντας να εκφράσω τη θεμελιωμένη κρίση μου για τον άνθρωπο και καλλιτέχνη Γρηγόρη Χρηστίδη: αγνή καρδιά, πλατειά σκέψη, φλογερή ψυχή, ιπποτικός, δίκαιος, λάτρης της ομορφιάς, άφοβος υπερασπιστής της αλήθειας, αγωνιστής στις επάλξεις για το αναστήλωμα του Έλληνα!

Χάρης Τσιρκινίδης
Συγγραφέας – Ιστορικός

Πηγη: www.k-tipos.gr