ΓΕΩΤΕΧΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΛΛΑΔΑΣ-ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ 22 Μαρτίου Παγκόσμια Ημέρα Νερού

Το 1993, η 22η Μαρτίου, ορίστηκε από τον ΟΗΕ, ως η παγκόσμια ημέρα νερού, με σκοπό να μας υπενθυμίζει την υποχρέωσή μας για τη σωστή διαχείριση και χρήση του νερού. Η καθιέρωση της παγκόσμιας αυτής ημέρας προέκυψε από τη σπουδαιότητα της σημασίας του νερού, διότι είναι το σημαντικότερο στοιχείο για την επιβίωση όλων των μορφών ζωής στον πλανήτη. Το νερό δεν είναι μόνο βασικό συστατικό της ζωής, αλλά και στοιχείο πολιτισμού.
O “μπλε χρυσός”, όπως αποκαλείται, θα είναι η αιτία πολέμων την 3η χιλιετία λόγω της μείωσης των υδάτινων αποθεμάτων και επειδή κάθε κράτος θα προσπαθήσει να αποκτήσει τον αποκλειστικό τους έλεγχο. Τα επιφανειακά και υπόγεια αποθέματα γλυκού νερού στερεύουν επικίνδυνα. Παρά τη σημασία του, το νερό κατασπαταλάται και υποβαθμίζεται σ’ ολόκληρο τον πλανήτη, τόσο στις πόλεις όσο και στις αγροτικές περιοχές.
Σύμφωνα με την τελευταία αναφορά της Unesco, που παρουσιάσθηκε στο VI Διεθνές Forum που έγινε στην Μασσαλία για το νερό, ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι στον κόσμο ζουν χωρίς πόσιμο νερό. Ο αριθμός των ανθρώπων που έχει πρόσβαση στο πόσιμο καθαρό νερό μειώθηκε από το 1990 και πάνω από 2 δισεκατομμύρια δεν έχουν δυνατότητα χρήσης νερού για τις στοιχειώδεις ανάγκες υγιεινής, με αποτέλεσμα 5 εκατομμύρια άνθρωποι – κυρίως παιδιά – να πεθαίνουν από επιδημίες που όμως μπορούν να προληφθούν.
Τα Ηνωμένα Έθνη καταγγέλλουν ότι “η υπερβολική αύξηση της ζήτησης του νερού σε όλους τους τομείς αυξημένης κατανάλωσης όπως είναι η γεωργία, η παραγωγή ενέργειας, η βιομηχανία και η οικιακή χρήση, σε συνδυασμό με τις κλιματικές αλλαγές, είναι οι αιτίες περαιτέρω μείωσης του διαθέσιμου νερού σε πολλές περιοχές του κόσμου και αύξησης των οικονομικών ανισοτήτων μεταξύ κάποιων χωρών ή περιοχών εις βάρος των πτωχότερων”. Ο ΟΗΕ κρούει τον κώδωνα του κινδύνου και εφιστά την προσοχή για τον κίνδυνο των κλιματικών αλλαγών που μπορούν να προκαλέσουν εντάσεις με αντικείμενο τα υδάτινα αποθέματα.
Το νερό είναι από κάθε πλευράς η βάση ανάπτυξης. Είναι το μέσο με το οποίο οι κλιματικές αλλαγές επηρεάζουν το οικοσύστημα και επομένως την επιβίωση και την ευημερία της κοινωνίας μας. Όπως υπογραμμίζει το περιοδικό Nature στο σχετικό του άρθρο, σκεφτείτε ότι, “τρεις χώρες- η Ινδία, η Κίνα, και οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής– μόνες τους χρησιμοποιούν το ένα τρίτο των περίπου 4 χιλιάδων κυβικών χιλιομέτρων νερού που χρησιμοποιείται κάθε χρόνο από τον πλανήτη”. Όμως δεν είναι μόνον πρόβλημα των χωρών του τρίτου κόσμου. Σε πολλές περιοχές της Νότιας Ευρώπης και της Αμερικής πολλές βρύσες θα στερέψουν. Σύμφωνα με την έκθεση, “τις προσεχείς δεκαετίες οι καλοκαιρινές εκροές νερού θα μειώνονται μέχρι να φθάσουν στο 80% στον Ευρωπαϊκό νότο και στην κεντρική και ανατολική Γηραιά Ήπειρο”.
“Ο αριθμός των προσώπων που διαθέτουν τρεχούμενο νερό στα αστικά κέντρα – όπως λένε οι αναφορές είναι μειωμένος σε σχέση με τα τέλη της δεκαετίας του ’90”.Η λειψυδρία και η εντατική γεωργία είναι οι βασικές αιτίες της μείωσης του “μπλε χρυσού”. Και η κατάσταση σίγουρα θα επιδεινωθεί τα προσεχή 25-30 χρόνια, λόγω της προβλεπόμενης αύξησης της αστυφιλίας.
Ο ΟΗΕ εκτιμά ότι “ο παγκόσμιος πληθυσμός θα αγγίξει τα 9 δισεκατομμύρια μέχρι το 2050 και οι ανάγκες για νερό θα αυξηθούν κατά 50%. Σύμφωνα με τον FAO, για να τραφεί ένας άνθρωπος σήμερα, χρειάζονται από 2 χιλιάδες μέχρι 5 χιλιάδες λίτρα νερού την ημέρα και η εκτίμηση των Ηνωμένων Εθνών για την αναγκαιότητα παραγωγή τροφής μέχρι το 2050 θα αυξηθεί κατά 70%, με μια κατ’ εκτίμηση αύξηση της τάξης του 19% της ζήτησης σε νερό. Ένα νούμερο που θα μπορούσε να είναι πολύ υψηλότερο, εάν οι καλλιέργειες και η δυναμικότητα της αγροτικής παραγωγής δεν βελτιωθούν αισθητά τα προσεχή χρόνια.
Η επιδείνωση της κατάστασης συμπληρώνεται με την καταστροφή του εδάφους: “το ένα τέταρτο των εδαφών του πλανήτη είναι ήδη εκφυλισμένο”. Για να προφυλαχθούν τα 191 κράτη μέλη του ΟΗΕ είχαν υπογράψει στο παρελθόν την συμφωνία για τον αγώνα κατά της λειψυδρίας, όπου δεσμευόντουσαν να υιοθετήσουν στρατηγικές μακροπρόθεσμες για να διατηρήσουν και να διαχειριστούν νερό και έδαφος. Η τελευταία επιβεβαίωση της τήρησης των προσυμφωνηθέντων έγινε το 1997. Δυστυχώς από τότε πολύ λίγα έχουν αλλάξει.
Η Συνέλευση υπογράμμισε επίσης την ανάγκη να εμπλακούν οι γυναίκες σε όλες τις αναπτυξιακές προσπάθειες σχετικά με το νερό. Σε πολλούς πολιτισμούς, συμπεριλαμβανομένων των αυτοχθόνων κοινωνιών, οι γυναίκες είναι οι φύλακες του νερού. Είναι αυτές που συχνά περνούν αμέτρητες και κουραστικές ώρες αναζητώντας και κουβαλώντας το νερό. Οι γυναίκες αυτές πρέπει να συμμετάσχουν πιο ουσιαστικά στη λήψη αποφάσεων για τη διαχείριση του νερού, έτσι ώστε οι χώρες τους να μπορέσουν να αξιοποιήσουν πλήρως τις γνώσεις, τις ικανότητες και τη συνεισφορά τους.
Τι γίνεται όμως με την Ελλάδα;
Το κύριο πρόβλημα εντοπίζεται στην έλλειψη διαχειριστικών πρακτικών και την υπερκατανάλωση, που οφείλεται στην ανυπαρξία ορθολογικής χρήσης.
Το μεγαλύτερο μέρος κατανάλωσης νερού στη χώρα μας γίνεται στη γεωργία, με ποσοστό που φτάνει το 80% με κατεξοχήν υδροβόρες καλλιέργειες, πολλές φορές αλόγιστα, εξ αιτίας και του τρόπου τιμολόγησης του (ανάλογα με τα στρέμματα και όχι ανάλογα με την πραγματική κατανάλωση νερού).
Τεράστια σπατάλη του νερού και στον οικιακό τομέα φανερώνει η έρευνα του δικτύου Μεσόγειος ΣΟΣ. Σύμφωνα με αυτή, τα ελληνικά νοικοκυριά καταναλώνουν περισσότερα από 4,5 κυβικά νερό ανά άτομο το μήνα, τιμή που είναι διπλάσια από το μέσο όρο των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η μεγαλύτερη σπατάλη του νερού γίνεται στον νιπτήρα της τουαλέτας και στο πλύσιμο των εξωτερικών χώρων ενός σπιτιού. Σύμφωνα με την έρευνα, μεγάλος αριθμός νοικοκυριών σπαταλά πόσιμο νερό για το πλύσιμο των αυτοκινήτων αλλά και για τον καθαρισμό των πεζοδρομίων. Οι απώλειες, λόγω της παλαιότητας των δικτύων είναι πολύ υψηλές και σε κάποιες περιπτώσεις φτάνουν έως και το 50%. Επίσης, ο τουρισμός που θεωρείται «βαριά βιομηχανία» της χώρας δεν στηρίζεται σε βιώσιμες και ορθές πρακτικές, με αποτέλεσμα να επιβαρύνονται παραπάνω, ήδη ευάλωτες περιοχές, όπως τα νησιά, που χαρακτηρίζονται από περιορισμένη διαθεσιμότητα υδατικών πόρων.
Στη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό, ας αναγνωρίσουμε την πολιτιστική, περιβαλλοντική και οικονομική σπουδαιότητα του καθαρού νερού και ας ενισχύσουμε τις προσπάθειές μας για να προστατεύσουμε τα ποτάμια, τις λίμνες και τους υδροφόρους ορίζοντες. Πρέπει να διανείμουμε το νερό πιο δίκαια και να αυξήσουμε την αποδοτικότητα της χρήσης του ιδιαίτερα στη γεωργία. Κλείνοντας θα θέλαμε να τονίσουμε τον καταλυτικό ρόλο που παίζουν οι Γεωτεχνικοί Επιστήμονες και το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο που τους εκπροσωπεί στην ορθολογική διαχείριση των υδατικών πόρων της χώρας μας ρόλο που άλλωστε είναι θεσμοθετημένος τόσο επιστημονικά όσο και νομοθετικά. Για αυτούς τους λόγους λοιπόν ας εντείνουμε τις προσπάθειες μας, στους διεθνείς οργανισμούς, και τις κυβερνήσεις και τέλος ας ευαισθητοποιήσουμε τις τοπικές κοινωνίες για να επιτύχουμε τους στόχους μας.

περισσότερα

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΚΑΒΑΛΑΣ Έκθεση φωτογραφίας

Ο Φωτογραφικός Όμιλος Καβάλας διοργανώνει Έκθεση φωτογραφίας με θέμα: «Ελεύθερο»
To θέμα είναι ελεύθερο αλλά με την προϋπόθεση τα έργα που θα επιλέξει ο κάθε Φωτογράφος να αποτελούν ενότητα.
Η Έκθεση θα πραγματοποιηθεί στον 2ο Όροφο του Εμπορικού Κέντρου στην Καβάλα (πρώην κατάστημα Κάστρο).
Συμμετέχουν 21 Μέλη του Φωτογραφικού Ομίλου Καβάλας

περισσότερα

ΔΗΠΕΘΕ ΚΑΒΑΛΑΣ Γράμμα σ’ ένα παιδί…

 

Καβάλα 20/03/2012

περισσότερα

ΔΗΠΕΘΕ ΚΑΒΑΛΑΣ Όρνιθες του Αριστοφάνη

Καβάλα 20/03/2012

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

περισσότερα

ΜΟΥΣΙΚΟ ΔΙΗΜΕΡΟ ΣΤΟ CAFΕ BAR “MAUVE”

Το café bar “Mauve” φιλοξενεί την “Magna Banda” και το δίδυμο των Χρύσας Παπαδοπούλου και Χρήστου Σαγώνα, την Παρασκευή 23 και το Σάββατο 24 Μαρτίου αντίστοιχα. Οι εκδηλώσεις αρχίζουν στις 10.30 το βράδυ.

περισσότερα

ΡΕΣΙΤΑΛ ΠΙΑΝΟΥ ΤΟΥ ΙΓΚΟΡ ΠΕΤΡΙΝ ΣΤΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΘΕΑΤΡΟ «ΟΣΚΑΡ»

Το Δημοτικό Ωδείο Καβάλας παρουσιάζει ένα ρεσιτάλ πιάνου με τον Ρώσο πιανίστα Ιγκόρ Πέτριν, που θα παρουσιάσει έργα των Φραντς Λιστ και Φραντς Σούμπερτ, το Σάββατο 24 Μαρτίου στις 8 το βράδυ στο κινηματοθέατρο «Όσκαρ».

περισσότερα

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΠΟΛΥΧΩΡΟ “ARTΗΡΙΑ”

Στον καλλιτεχνικό πολύχωρο «Artηρία», θα πραγματοποιηθεί η προβολή της ταινίας του Νίκου Καλογερόπουλου, με τίτλο «Οι ιππείς της Πύλου», την Πέμπτη 22 Μαρτίου στις 9 το βράδυ.

περισσότερα

Έρευνα του Επιμελητηρίου Καβάλας για τον τουρισμό στο Νομό

Σύμφωνα με την έρευνα, που πραγματοποίησε η εταιρεία ICAP, το 46% των ερωτηθέντων απάντησε ότι επέλεξε το Νομό Καβάλας ως προορισμό διακοπών, μέσω σύστασης από το φιλικό περιβάλλον τους. περισσότερα

ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΜΟΡΦΩΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΘΕΣΣΑΛΩΝ Ν. ΚΑΒΑΛΑΣ Εκδήλωση με θέμα «130 χρόνια από την απελευθέρωση της Θεσσαλίας»

Εκδήλωση διοργανώνει ο Εκπολιτιστικός Μορφωτικός Σύλλογος Θεσσαλών νομού Καβάλας «Η Θεσσαλία», το Σάββατο 24 Μαρτίου 2012, στις 7 το απόγευμα, στο πνευματικό κέντρο της Ιεράς Μητρόπολης Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου, με θέμα «130 χρόνια από την απελευθέρωση της Θεσσαλίας». Ομιλητής θα είναι ο Χαράλαμπος Στεργιούλας, διδάκτωρ βυζαντινής φιλολογίας.

περισσότερα

ΓΕΩΤΕΧΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΛΛΑΔΑΣ-ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ 21η Μαρτίου: Παγκόσμια Ημέρα Δασοπονίας

Πέρασαν ήδη τριάντα εννέα (39) χρόνια από την 21η Μαρτίου του 1973, ημερομηνία που με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας & Τροφίμων (F. A. O.) ορίστηκε ως «Παγκόσμια Ημέρα Δασοπονίας». Η επιλογή της ημερομηνίας αυτής έχει βαρύνουσα σημασία, διότι αφ’ ενός συμπίπτει με την εαρινή ισημερία και την αρχή της αναγέννησης για το Βόρειο ημισφαίριο, αφ’ ετέρου όμως υπερτονίζει τη διηνεκή ανάγκη ταύτισης του ερχομού της άνοιξης με το .. έαρ της αειφόρου διαχείρισης των δασικών οικοσυστημάτων. Είναι αλήθεια ότι το δάσος έχει παίξει σημαντικό ρόλο στην εξελικτική πορεία του ανθρώπου, καθώς αποτέλεσε την πρωταρχική πηγή πρώτων υλών για αρκετές χιλιετηρίδες. Προϊόντα όπως το ξύλο για κατασκευές ή για καύσιμη ύλη, οι καρποί, τα θηράματα και η βοσκήσιμη ύλη βοήθησαν στην ταχύτατη ανάπτυξη και εξέλιξη του ανθρώπινου είδους. Τις τελευταίες δεκαετίες εκτιμήθηκαν και άλλες λειτουργίες του δάσους, όπως η δυνατότητα αναψυχής που προσφέρει, η στήριξη του εδάφους και η υποβοήθηση στην αποταμίευση νερού. Η έννοια συνεπώς της δασικής αειφορίας έχει σαφώς διευρυνθεί, στοχεύοντας σε μια ολοκληρωμένη δασική διαχείριση, σε συνδυασμό πάντα με την ανάδειξη της αξίας και του πολύπλευρου ρόλου των δασών παγκοσμίως. Δεν δύναται ωστόσο να παραβλέψει κανείς το γεγονός ότι τις τελευταίες δεκαετίες οι λειτουργίες και η δυναμική τους ολοένα και περισσότερο δείχνει να πιέζεται, κυρίως εξαιτίας των αλόγιστων και ιδιαίτερα έντονων ανθρώπινων παρεμβάσεων. Η παγκόσμια αυτή αρνητική διαπίστωση και ανησυχία υποχρέωσε πολλούς διεθνείς οργανισμούς να παρέμβουν -κατά καιρούς- με σχετικές οδηγίες και διακηρύξεις, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου τόσο προς τους φορείς άσκησης της εξουσίας όσο και τα οριζόντια και κάθετα κέντρα άσκησης περιβαλλοντικής πολιτικής και στρατηγικής, σχετικά με τις απρόβλεπτες μακροπρόθεσμες συνέπειες που κινδυνεύει να υποστεί ο πλανήτης από τη ληστρική εκμετάλλευση των δασικών και λοιπών ανανεώσιμων και μη φυσικών πόρων. Ενδεικτικά, αναφέρονται η Υπηρεσία Περιβάλλοντος του Ο.Η.Ε. (U.N.E.P.), η UNESCO, η Διεθνής Ένωση για τη διατήρηση της φύσης (I.U.C.N.), ο Διεθνής Οργανισμός για τη Δασική Έρευνα (I.U.F.R.O.), και ο Οργανισμός Υγείας και Τροφίμων (F.A.O.), οι οποίοι μέσα από την οργάνωση συνεδρίων (βλ. Μόντρεαλ-Καναδάς, Ρίο Ντε Τζανέϊρο-Βραζιλία, Καμπέρα-Αυστραλία, Γιοχάνεσμπουργκ-Ν. Αφρική Κιότο-Ιαπωνία,) αλλά και με τις ευρείας κλίμακας ενημερωτικές εκστρατείες, προσπαθούν να εμπεδώσουν μια κατάλληλη περιβαλλοντική πολιτική και εκπαίδευση στον ενεργό πληθυσμό, ώστε να σταθεί σύμμαχος και βοηθός στον παγκόσμιο αγώνα για την προστασία, τη διαφύλαξη της δυναμικής αλλά και την ορθολογική αξιοποίηση και ανάπτυξη των δασών της γης. Τα Κράτη-μέλη της Ε.Ε. μέσα από αλλεπάλληλες διαχρονικές υπουργικές διασκέψεις (Στρασβούργο, 1990-Ελσίνκι, 1993-Λισσαβώνα, 1998-Βιέννη, 2003), κατέληξαν τελικά στην υιοθέτηση της εφαρμογής πέντε κοινών ψηφισμάτων υπό τον τίτλο «Δήλωση της Βιέννης», που αφορούν: α) τη θέσπιση Εθνικών τομεακών πολιτικών για την αειφορική διαχείριση, β) την προώθηση της οικονομικής βιωσιμότητας της αειφορικής διαχείρισης των δασών, γ) τις κοινωνικές και πολιτικές παραμέτρους αυτής, δ) τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και ε) τη θέση των δασών σε σχέση με τις κλιματικές μεταβολές. Οι κραυγές ανησυχίας των σχετιζομένων με τη Δασική επιστήμη επιστημονικών φορέων αλλά και των περιβαλλοντικών και φιλοδασικών οργανώσεων δεν αφήνουν πλέον περιθώρια αμφιβολιών. Πέραν τούτου όμως έρχεται πλέον επίσημα και ο Ο.Η.Ε. μέσα από τη Σύμβαση-πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για την αλλαγή του κλίματος και σε εφαρμογή της Εντολής του Βερολίνου (που εγκρίθηκε με σχετική απόφαση της διάσκεψης των Μερών της Σύμβασης κατά την πρώτη της ολομέλεια, γνωστή ως “Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ”), να επιβεβαιώσει με τον πιο ηχηρό τρόπο (με την υπογραφή του Πρωτοκόλλου του Κιότο), την επιφαινόμενη, δυνητικά αρνητική εξέλιξη της πορείας των δασών κατά τα τελευταία έτη. Αυτή η αναμφισβήτητη πραγματικότητα έγινε πλέον παγκόσμια συνείδηση και η ολοένα αυξανόμενη υποβάθμιση των δασικών οικοσυστημάτων (καταστρεπτικές πυρκαγιές, αποψιλωτικές υλοτομίες σε παρθένες περιοχές χωρίς κανόνες και σχεδιασμό βελτίωσης της διαχείρισης των δασών, αλόγιστες ανθρώπινες επεμβάσεις, τουριστική και οικιστική κατάχρηση της δασικής γης) και κατ’ επέκταση του φυσικού περιβάλλοντος, συσπείρωσε πολίτες και οργανώσεις σε κινήματα για την προστασία τους, αφού γίνεται εύκολα και καθημερινά πλέον αντιληπτό ότι η υποβάθμιση των δασών θα επιφέρει κάποια στιγμή μια οικολογική αναταραχή που δύσκολα πλέον θα είναι αναστρέψιμη. Οι επιστήμονες του γεωτεχνικού χώρου, που τάχτηκαν να υπηρετήσουν με όλα τα πρόσφορα μέσα και μέτρα το δάσος και γενικότερα το φυσικό περιβάλλον, θα συνεχίσουν να προσπαθούν για την επίτευξη μιας σύγχρονης δασικής πολιτικής, φιλικής προς το κοινωνικό σύνολο, προσαρμοσμένης –στο μέγιστο δυνατό βαθμό- στις ανάγκες και απαιτήσεις του, διασφαλίζοντας όμως παράλληλα την απόλυτη διατήρηση του πολύπλευρου χαρακτήρα και ρόλου τους. Σήμερα, που η χώρα μας ταλανίζεται από τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης ο δασικός πλούτος της χώρας μας εφόσον αξιοποιηθεί αειφορικά και πολύπλευρα μπορεί μαζί με τους υπόλοιπούς κλάδους του πρωτογενή τομέα της οικονομίας μας, να αποτελέσει μοχλό εξόδου μας από την κρίση. Για να γίνει όμως αυτό θα πρέπει τα δάση μας να διαφυλαχθούν από τις παράνομες υλοτομίες που τείνουν να καταστούν μάστιγα ως συνεπακόλουθη συνέπεια της κρίσης. Επίσης θα πρέπει να αυξηθούν (και όχι να μειωθούν) οι πόροι που διατίθενται για την προστασία των δασών χάριν «εξοικονόμησης πόρων» επιβαρύνοντας έτσι περαιτέρω την δυσμενή θέση των Δασών στην Χώρα μας. Μόνο έτσι θα μπορούμε να ευχόμαστε και να ευελπιστούμε ότι κάθε χρόνο τέτοια μέρα, θα νοιώθουμε να δυναμώνει προς κάθε κατεύθυνση το μήνυμα, ότι μόνο ένας κοινός αγώνας για την προστασία και την ορθολογική διαχείριση και ανάπτυξη των δασών και την αναβάθμιση του διαταραγμένου φυσικού περιβάλλοντος, όπου όλοι θα είναι «σύμμαχοι» και κανένας «εχθρός», θα ευοδώσει τις προσπάθειες όλων για την οικοδόμηση μιας καλύτερης ποιότητας ζωής, ενώ ταυτόχρονα θα μας αξιώσει να διαφυλάξουμε για τις επόμενες γενιές την κληρονομιά που εμείς δανειστήκαμε από τους γονείς μας.

περισσότερα

« Προηγούμενη Σελίδα — Επόμενη σελίδα: »